Dicta arcano ab itabirano
Carlos Drummond de Andrade
Itabirae vixi annos alíquota.
Itabirae praesertim natus sum.
Propterea tristis sum, superbus: ferreus.
Centesimae nonaginta partes ferri in viis.
Centesimae octoginta partes ferri in animis.
Et oblívio haec cuiuscumque in vita est porositatis communicationisve.
Amandi voluntas, qua a labore impedior,
Itabira venit, vacuis e suis noctibus, sine feminis, sini finibus.
Patiendi et assuetudo, qua tantopere delector,
dulcis est itabirana hereditas.
Attuli Itabira tibi nunc daturus munera diversa:
sanctum istum Benedictum opus veteris statuarii Alfredo Duval;
pellem illam tigridis, super spondam stratam in exedrio;
hanc superbiam, caput hoc demissum…
Aurum habui, habui armenta, ruri fundos habui.
Hodie officialis sum civilis.
Itabira est vix imago photographica ad parietem.
Dolor tamen quantus!
[Carmina Drummondiana, versão para o latim de Silva Bélkior; edição comemorativa de 80 anos do poeta, 1982. Ed. Universidade de Brasília & Salamandra.]
Carlos Drummond de Andrade (Itabira do Mato Dentro, 31 de outubro de 1902 – Rio de Janeiro, 17 de agosto de 1987)
1 comentário
fico aqui tropeçando na língua latina pra sentir a beleza de cada palavra